大家好,今天小编关注到一个比较有意思的话题,就是关于宋玉 高唐赋的问题,于是小编就整理了3个相关介绍宋玉 高唐赋的解答,让我们一起看看吧。
宋玉《高唐赋》“沫潼潼而高历”的意思是什么?
大浪高高掀起。
【潼潼】文选·宋玉<高唐赋>》:“巨石溺溺之瀺灂兮,沫潼潼而高厉。”李善注:“潼潼,高貌。”清秋瑾《赤壁怀古》诗:“潼潼水势向江东,此地曾闻用火攻。怪道侬来凭吊日,岸花焦灼尚余红。”
【而】颊毛也。象毛之形。《周礼》曰:“作其鳞之而。”凡而之属皆从而。如之切〖注〗臣铉等曰:今俗别作髵,非是。
【高】崇也。象台观高之形。从冂口。与仓、舍同意。凡高之属皆从高。古牢切
【厉】旱石也。从厂,虿省声。
求宋玉的《神女赋》和赏析?
《神女赋》接着《高唐赋》而来。《高唐赋》的迟回荡漾之笔,似乎在牵惹楚襄王乃致读者对巫山神女的怀想之情,只是到了《神女赋》,这位隐身云烟、姗姗不临的美丽女神才终于在作者笔下翩然现形。
但作者并没有因让她与早就心驰神往的楚襄王相遇,却幽幽显现在他的侍臣宋玉“梦”中,这是颇耐人寻味的。
巫山云雨典故原文?
巫山云雨,汉语成语,原指古代神话传说巫山神女兴云降雨的事。后称男女欢合。例句“十二巫山云雨会,襄王今夜上阳台。”看成语释义

出自战国楚代宋玉《高唐赋序》:“妾在巫山之阳,高丘之阻。旦为朝云,暮为行雨,朝朝暮暮,阳台之下。”作宾语、定语。
战国·楚·宋玉《高唐赋》:
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高唐之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者 先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。为高唐之客。闻君游高唐,愿荐枕席。’王因幸之。去而辞曰:‘妾在巫山之阳,高丘之阻,旦为朝云,暮为行雨。朝朝暮暮,阳台之下。’旦朝视之,如言。故为立庙,号曰朝云。
楚襄王和宋玉到云梦泽的台馆游览,眺望高唐的景色,只见唯独它的上面有云气,聚集起来向上升,一下子又变了模样,顷刻之间变化无穷。
楚襄王问宋玉:“这是什么气?”
宋玉说:“这就是所说的朝云。”
楚王说:“什么叫朝云?”
宋玉说:“从前楚怀王曾游高唐,有一天累了白天睡觉,梦见一个妇人,对他说:‘我是巫山之女,到高唐来作客的,听说您游高唐,愿为您侍寝。’怀王于是就留她同眠。离别时她对怀王说:‘我家在巫山的南面,高丘的土山上,早晨成云,晚上成雨,每天早晚都在阳台山之下。’怀王第二天早晨观看,果然和她所说的一样。因而为她建了庙,称作朝云庙。”
到此,以上就是小编对于宋玉 高唐赋的问题就介绍到这了,希望介绍关于宋玉 高唐赋的3点解答对大家有用。